4 класс

28 кастрычніка, напярэдадні восеньскіх канікул, на класнай гадзіне сумесна з вучнямі былі абмеркаваны правілы дарожнага руху і пажарнай бяспек, правілы паводзін у час канікул. Былі раздадзены буклеты аб арганізацыі досугу і адпачыну ў час канікул.

В 2023/2024 учебном году организация образовательного процесса будет осуществляться по четвертям в следующие сроки:

первая четверть – с 1 сентября 2023 г. по 28 октября 2023 г.;

вторая – с 8 ноября 2023 г. по 23 декабря 2023 г.;

третья – с 8 января 2024 г. по 23 марта 2024 г.;

четвертая – с 1 апреля 2024 г. по 31 мая 2024 г.

На протяжении учебного года устанавливаются каникулы:

осенние – 10 дней с 29 октября 2023 г. по 7 ноября 2023 г. включительно;

зимние – 15 дней с 24 декабря 2023 г. по 7 января 2024 г. включительно;

весенние – 8 дней с 24 марта 2024 г. по 31 марта 2024 г. включительно;

летние – 92 дня с 1 июня 2024 г. по 31 августа 2024 г., для учащихся, завершивших обучение на II ступени общего среднего образования, – 81 день с 12 июня 2024 г. по 31 августа 2024 г. включительно.

Мы жывём у дзiўны час, калi кожную хвiлiну адбываецца шмат новага i цiкавага. I нават дарослы чалавек, якi шмат чаго бачыў у сваiм жыццi, можа шчыра здзiўляцца ўсяму вакол. А што ж казаць пра дзяцей?
У якiя сiтуацыi часцей за ўсё трапляюць малыя? Пачынаючы з двух гадоў яны становяцца асаблiва актыўнымi i цiкаўнымi: даследуюць плiту, прас, абагравальнiк, iмкнуцца затыкаць адтулiны ў разетцы або чапаць драты, каштуюць на смак бытавую хiмiю i розныя вадкасцi, цягнуць у рот дробныя прадметы.
Ва ўзросце ад чатырох да шасці гадоў дзецi вылучаюцца празмернай успрымальнасцю, таму ўсё, што яны бачаць, iмкнуцца паўтарыць. Так, напрыклад, у разнастайных гульнях у ход iдуць запалкi i запальнiчкi, якiя дапамагаюць iмiтаваць учынкi i дзеяннi дарослых.
Пара эксперыментаў пачынаецца з сямі i доўжыцца да дванаццаці гадоў. У гэтым узросце дзецi часта iмкнуцца «дзейнiчаць» употайкi ад бацькоў, шчыра спадзеючыся, што пра гэта нiхто не даведаецца: разводзяць вогнiшчы, эксперыментуюць з лёгкiмi на загаранне вадкасцямi, залазяць на гарышчы i ў адрыны, гуляюць па-за межамi дома i г. д.
Ужо з чатырнаццаці гадоў дзецi адчуваюць сябе па-сапраўднаму самастойнымi i iмкнуцца самасцвердзiцца. Да сiтуацый, названых вышэй, дадаецца цяга да вострых адчуванняў: забрацца на электрычны слуп для яркага фота, праехацца на бацькоўскай машыне, уцячы купацца на вадаём. Спiс можна працягваць доўга, але выснова тут адна – усё гэта можа скончыцца трагiчна.
Вядома, галоўнымi абаронцамi ад большасцi здарэнняў павiнны выступаць бацькi, задача якiх – сачыць за дзiцем i не пакiдаць яго аднаго. Але цi заўсёды гэта магчыма? На жаль, не. Менавiта таму неабходна працаваць на папярэджанне – вучыць дзяцей правiлам бяспекi, дзякуючы якiм яны змогуць адкрыта i пазiтыўна пазнаваць навакольны свет, развiвацца i асвойваць новыя навыкi.
Як гэта зрабiць? Усё вельмi проста – дастаткова ведаць «формулу бяспекi», якая прывучыць да азначанага ладу жыцця i дапаможа выпрацаваць ахоўны механiзм, якi аўтаматычна спрацуе ў дзiцяцi ў патрэбны момант. «Формула» мае ўсяго два складнiкi.

Першы – уласны прыклад. Калi вы няправiльна карыстаецеся электрапрыборамi, пакiдаеце iх уключанымi i сыходзiце па сваiх справах, то патрэбнага эфекту вы не дасягняце – тут ёсць вiдавочная супярэчнасць, i дзiцяцi нiчога не варта ўвабраць убачанае i ацанiць гэта дзеянне як неабходнае. Таму правiльна карыстайцеся электрапрыборамi, пячным ацяпленнем, будзьце асцярожныя з агнём i ўласным прыкладам вучыце дзяцей.

Другi – навучанне. Вядома, дзецям наўрад цi будзе цiкава слухаць сумныя лекцыi аб правiлах бяспекi, таму да гэтага працэсу варта падысцi з крэатыўнага боку. Прапануем некалькi спосабаў.

1. Чытайце!

Казкi, апавяданнi, комiксы – выдатны спосаб разабраць прыклады, якiя могуць прывесцi да надзвычайнай сiтуацыi. У лiтаратуры iх велiзарнае мноства, пачынаючы ад класiчных твораў i заканчваючы спецыяльнымi кнiгамi ад ратавальнiкаў. Калi чытаеце з дзiцем, заўсёды задавайце яму пытаннi: «Чаму гэта адбылося?», «Што было зроблена не так?», «Што трэба было зрабiць?». Разважаючы над сiтуацыямi, вы дапамагаеце дзiцяцi зразумець i запомнiць правiльныя арыенцiры i дзеяннi.

2. Малюйце!

Дзецi ўспрымаюць навакольны свет вобразамi. А гэта значыць, што ўсё, што вы iм кажаце, яны павiнны бачыць. Маляванне выдатна для гэтага падыходзiць. Паспрабуйце адлюстраваць небяспечныя сiтуацыi i растлумачце, як пры iх узнiкненнi дзейнiчаць, задайце дзiцяцi асобную тэму для малявання, а потым абавязкова распытайце, чаму яно гэта намалявала. Для спрашчэння працэсу можаце выкарыстоўваць спецыяльныя размалёўкi, у якiх можна не толькi праявiць свае мастацкiя здольнасцi, але i акунуцца ў займальную гiсторыю.

3. Глядзiце!

Не забывайце i пра мультфiльмы. Для навучання выдатна падыходзiць мультсерыял ад МНС Беларусi «Чароўная кнiга». Яго героi – разумны Бабёр, неспакойная Птушачка i дапытлiвы Заяц – у цiкавай форме распавядаюць пра бяспеку, а Воўк, якi трапляе ў небяспечныя сiтуацыi, праз свае дзеяннi паказвае маленькiм гледачам, як рабiць нельга. Адметна, што кожная серыя датычыцца пэўнай надзвычайнай сiтуацыi, якая можа адбыцца ў тую цi iншую пару года, што робiць мультфiльм актуальным на працягу ўсiх дванаццаці месяцаў.

4. Гуляйце!

Гульня – найцiкавейшы спосаб. Дзiця лепш запамiнае асноўныя правiлы, таму што не толькi цалкам уключаецца ў працэс i само ўплывае на сцэнарый, але i адпрацоўвае асноўныя дзеяннi i замацоўвае iх на практыцы. Паспрабуйце гульню «Ратавальнiкi спяшаюцца на дапамогу!». У пачатку раскажыце дзiцяцi аб рабоце ратавальнiкаў, у якiх выпадках яны могуць спатрэбiцца i як правiльна выклiкаць дапамогу, а пасля гэтага – адыграйце: вазьмiце на сябе ролю дыспетчара, да якога будзе тэлефанаваць дзiця ў экстраннай сiтуацыi, а потым памяняйцеся ролямi. Дзякуючы такому падыходу малое лёгка засвоiць патрэбныя веды i замацуе неабходныя навыкi.

5. Вырашайце!

У дапамогу могуць прыйсцi i iнтэрактыўныя тэхналогii – тэсты i флэш-гульнi. Выбiраючы правiльныя варыянты адказаў i вызначаючы лёс героя, дзiця зможа не толькi атрымаць новыя веды, але i з лёгкасцю паўтарыць вывучанае. Такая форма вельмi мабiльная: у любым зручным для вас месцы – у транспарце, у палiклiнiцы, на дачы – вы зможаце лёгка спасцiгаць бяспечныя iсцiны разам.

На самай справе, варыянтаў, як арганiзаваць навучанне, велiзарнае мноства – варта толькi прасякнуцца жаданнем. Што ад вас патрабуецца? Толькi фантазiя i паўгадзiны асабiстага часу, якiя вы абмяняеце на каштоўны вынiк.

Вядома, нельга забаранiць дзецям пазнаваць свет, таму наша агульная задача – падстрахаваць iх, навучыць i папярэдзiць магчымую трагедыю, быць побач i нават на крок наперадзе. Не пускайце гэты працэс на самацёк – так вы не зведаеце гора тых бацькоў, з дзецьмi якiх здарылiся непапраўныя трагедыi, цяжар ад якiх, на жаль, даводзiцца несцi ўсё жыццё.

Советы по применению световозвращающих элементов

Старайтесь покупать верхнюю одежду со светоотражающими элементами. Сапоги, шапочка, куртка, комбинезон, — желательно, чтобы «полоски» или пластиковые вставки были на каждом предмете верхней одежды. Если таких «тесемочек» на одежде нет, то можно наклеить с помощью утюга аппликации, изготовленные из специального световозвращающего материала. Преимущество такого способа — их невозможно снять или потерять.
Световозвращатели бывают съемными, несъемными и свободно висящими. Прикреплять этот аксессуар можно по-разному: на застежку молнии, привязывать шнурком к ремню, или прикалывать булавкой к куртке. В идеале съемные и несъемные светоотражатели надо сочетать. Полоски на одежде - это несъемные светоотражатели. Дополним их подвесками на шнурочках, или наденем на запястье малыша браслет на липучке или самозастегивающийся браслет на пружинке, наклейки.
По утверждению специалистов, самое подходящее место, где стоит разместить световозвращатель – это грудь и бёдра, но чаще люди предпочитают прикреплять световозвращатели на кисти рук, свои портфели или сумочки. Самый оптимальный вариант, когда на пешеходе находится как минимум 4 световозвращателя.
Световозвращателей много не бывает: чем больше их на ребенке, тем лучше. Зачем так много? Потому что аварийно-опасными участками являются перекрестки, двухстороннее размещение световозвращателя делает вас заметным для водителей, движущихся в ту и другую стороны. Светоотражатели можно прикреплять также на различные транспортные средства — коляски, санки, велосипеды и скейтборды. Здесь действует то же правило, что и при «экипировке» световозвращающими элементами одежды: аксессуар должен быть виден со всех сторон. Если используете клеящиеся ленты, то обклеить необходимо все поверхности — бока и «спинку» санок, раму и багажник велосипеда. Ролики тоже надо снабдить «светляками», наклеив полоски на полозья.

Чем старше становится ваш ребенок, тем больше различных дел вы доверяете ему выполнять самостоятельно. Это касается и аспектов личной гигиены. Наверняка вы стали гораздо реже спрашивать у школьника, мыл ли он руки, тем более, что и в течение дня проконтролировать это уже очень сложно.
Между тем, не забывайте периодически напоминать детям об элементарных правилах личной гигиены, контролируйте детей, учащихся в начальных классах, ведь они не еще не все могут делать сам